Η Katusha, ο Πλεύρης και άλλα παραμύθια.....

Έγινε ολόκληρο θέμα για το εμβατήριο που ακούστηκε κατά τη διάρκεια της παρέλασης στο Χαλάνδρι. Ο Θανάσης Πλεύρης (δημότης Χαλανδρίου) ήταν ο πρώτος που ξεσηκώθηκε γιατί δεν είναι δυνατό τα παιδιά του (κατά τα λεγόμενά του) που μεγάλωσαν σε μια δεξιά οικογένεια να ακούνε τέτοια εμβατήρια. 

Ο Πλεύρης και ο κάθε Πλεύρης ας διαβάσουν  την ιστορία με αντικειμενικότητα και μετά το συζητάμε........ 

Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ) ιδρύθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου του 1941 στην κατεχόμενη τότε Αθήνα, με πρωτοβουλία του ΚΚΕ.
Το ΚΚΕ εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία  έγραφε ότι «...καλεί τον ελληνικό λαό, όλα τα κόμματα και τις οργανώσεις του σ' ένα εθνικό μέτωπο της απελευθέρωσης». 
Η ηγεσία του ΚΚΕ άρχισε τις επαφές με τους αρχηγούς των υπολοίπων κομμάτων. Η  προσπάθεια δεν έφερε καμιά θετική ανταπόκριση. Όλοι έκριναν μάταιη μια τέτοια αντιστασιακή κίνηση λόγω της στρατιωτικής δύναμης της Ναζιστικής Γερμανίας
Τελικά με τη συμμετοχή των κομμάτων:  Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΣΚΕ), Αγροτικό Κόμμα Ελλάδας (ΑΚΕ) και  Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας (ΕΛΔ), φτιάχτηκε το ΕΑΜ. 

Στο ιδρυτικό κείμενο αναφέρεται ότι σκοπός του ΕΑΜ είναι: 
 «...η απελευθέρωση του Έθνους από τον ξένο ζυγό...»
«...η κατοχύρωση του κυριαρχικού δικαιώματος του ελληνικού λαού, όπως αποφανθεί περί του τρόπου της διακυβερνήσεώς του...»
«...το ΕΑΜ θα ασχοληθεί με την διατήρηση ακμαίου του απελευθερωτικού πνεύματος του ελληνικού λαού με την εξασφάλιση κατά το δυνατόν μιας συνεργασίας με τους άλλους λαούς οι οποίοι αγωνίζονται κατά των δυνάμεων του Άξονος...».

Στις 28 Οκτωβρίου του 1941 με εντολή του ΕΑΜ ο λαός της Αθήνας, ο οποίος ήταν και εξαθλιωμένος από την κατοχική πείνα, βγήκε στους δρόμους για να πανηγυρίσει το έπος του ελληνικού λαού στα βουνά της Αλβανίας. Ακολούθησαν απεργίες και άλλες κινητοποιήσεις που έκαναν τους κατακτητές να καταλάβουν ότι απέναντί τους πλέον είχαν ένα ξεσηκωμένο έθνος. 

Ο ύμνος του ΕΑΜ γράφηκε πάνω στη μουσική ενός ρώσικου τραγουδιού, το Katusha. 
Οι στίχοι του ρώσικου τραγουδιού σε ελεύθερη μετάφραση:

Μηλιές και αχλαδιές ανθοφορούν, 
Ομίχλη σέρνεται πάνω  στο ποτάμι. 
Η Κατιούσα στον πηγαιμό για τις τράπεζες, 
Προς την απότομη και ευγενή τράπεζα. 

Περπατούσε  τραγουδώντας ένα τραγούδι 
Σχετικά με έναν  γκρίζο αετό της στέππας, 
Σχετικά με την αληθινή αγάπη της, 
Του οποίου τα  γράμματα κρατούσε. 

Ω το τραγούδι σου! Μικρό τραγούδι της κόρης, 
Προς το λαμπερό ήλιο. 
Για να φτάσει στο στρατιώτη στα μακρινά σύνορα 
Μαζί με τους χαιρετισμούς από την Κατιούσα. 

Άφησέ τον να θυμηθεί  ένα συνηθισμένο κορίτσι, 
Και να ακούσει  πώς τραγουδάει, 
Άφησέ τον να διατηρήσει την Πατρίδα, 
Όπως η  Κατιούσα διατηρεί την αγάπη τους.

(Είναι ένα εμβατήριο που γράφηκε για τους στρατιώτες που πολεμούσαν στα βουνά για την πατρίδα τους. Ήθελαν να υπάρχει στο μυαλό τους η ελπίδα ότι θα ξαναγυρίσουν μετά τον πόλεμο νικητές και θα ανταμώσουν αυτούς που τους περιμένουν)


Οι στίχοι του εμβατηρίου του ΕΑΜ 

Τρία γράμματα μόνο φωτίζουν την ελληνική μας την γενιά
και μας δείχνουν φωτεινό τον δρόμο για να φέρουμε την λευτεριά

Είναι του αγώνα μας τα φώτα κι ο λαός τ' ακολουθεί πιστά
νέοι, γέροι όλοι μαζί φωνάζουν ζήτω ζήτω το ΕΑΜ



Το ΕΑΜ μας έσωσε απ' την πείνα, θα μας σώσει πάλι απ' την σκλαβιά
κι έχει πρόγραμμα λαοκρατία, ζήτω ζήτω ζήτω το ΕΑΜ 

Έχει ενώσει όλον τον λαό μας, κι έχει την ΕΠΟΝ και τον ΕΛΑΣ
κι έχει πρόγραμμα λαοκρατία, ζήτω ζήτω ζήτω το ΕΑΜ



Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από την κατοχική κυβέρνηση και μετά από συνεννόηση με τον Γεώργιο Παπανδρέου και την κυβέρνηση του Καΐρου αποφασίστηκε να δημιουργηθεί μια Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας  με την συμμετοχή 6 ΕΑΜίτων υπουργών.

Το ότι έγιναν τα Δεκεμβριανά και ο εμφύλιος που σπάραξε την Ελλάδα δεν αφορά το συγκεκριμένο θέμα. Διαβάζοντας την ιστορία, φταίει μόνο το ΕΑΜ που βγήκε στο βουνό και έγινε ο εμφύλιος. (αυτά είναι από άλλο παραμύθι!)







ΠΟΣΟ ΛΑΪΣΜΟ ΘΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΑΚΟΜΗ;

Μια φορά την εβδομάδα ο Τατσόπουλος, ο γνωστός, που οι μισοί Έλληνες αγαπούν και οι άλλοι μισοί αγαπούν να τον μισούν, πιάνει στασίδι για μια ώρα στο Βήμαfm. 
Με αφορμή την ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή, θυμήθηκα μια ιστορία που είπε. Αναφέρω την ιστορία γιατί ο Τατσόπουλος την είπε δημόσια με ονοματεπώνυμα: Η Έλσα Παπαδημητρίου, πρώην βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, ήταν "ψυχοκόρη" της οικογένειας Παπανδρέου. Ουσιαστικά τον Ανδρέα Παπανδρέου τον είχε σαν αδερφό. Παπανδρεϊκή, καθώς περνούσαν τα χρόνια, πήγε στον Ανδρέα και του είπε ότι σκοπεύει να προσχωρήσει στο κόμμα της ΝΔ την εποχή  μάλιστα που ήταν υπό την ηγεσία του Μητσοτάκη. Όταν τη ρώτησε ο Ανδρέας γιατί, απάντησε ότι δεν μπορεί να βρίσκεται σε ένα κόμμα με τον Κουλούρη. Και ο Ανδρέας της απάντησε: Έχεις απόλυτο δίκιο, σε καταλαβαίνω, αλλά ο Κουλούρης μου φέρνει το 47%. 

Κατά τη συζήτηση της 10ης Οκτωβρίου για την  ψήφο εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση, άκουσα πολύ προσεκτικά τους δύο πολιτικούς αρχηγούς, της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης. Παραβλέπω το γεγονός του καβγά μεταξύ Βενιζέλου - Λαφαζάνη, γιατί ο πρώτος δεν άντεξε τόσες μέρες χωρίς να βγάλει την αλαζονία που τον διακατέχει, και ο δεύτερος απέδειξε το λόγο που πολλοί πολίτες αυτής της χώρας το κόμμα της αριστεράς το αποκαλούν ΤΣύριζα! 

Και ξαναγυρνώ στους δύο πολιτικούς αρχηγούς που θα ζητήσουν σε λίγους μήνες την ψήφο μας. 
Παίρνοντας το λόγο ο Τσίπρας, αναφέρθηκε γενικόλογα στο πρόγραμμα που είχε αναπτύξει ένα μήνα πριν στη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης. Ξόδεψε και τη δευτερολογία του την πρώτη φορά και ήταν λογικό κατά τη γνώμη μου γιατί ήξερε ότι αν ανταπαντούσε σε ότι έλεγε ο πρωθυπουργός, θα έχανε την πρώτη εντύπωση. Χαμηλών τόνων τα πρώτα λεπτά, ανέβασε ρυθμό και προκάλεσε, όταν συνέδεσε για άλλη μια φορά την ψήφο εμπιστοσύνης, την εκλογή του προέδρου δημοκρατίας και τις εκλογές με τέτοιο τρόπο ώστε να συνεχιστεί η εκλογολογία και την επόμενη μέρα. 
Δεν θα σταθώ όμως σε αυτό. Μου έκανε εντύπωση το παρουσιαστικό  του Τσίπρα. Έβλεπα μπροστά μου τον Ανδρέα Παπανδρέου. Οι κινήσεις του σώματος, των χεριών. Χαμηλοί τόνοι με έντονες κινήσεις του σώματος σα να έλεγε "πλησιάστε, εγώ θα σας σώσω". Δεν είπε ουσιαστικά τίποτα περισσότερο από αυτά που ακούμε καθημερινά από τους βουλευτές του με τα λόγια, αλλά με το σώμα του παρουσιαζόταν ως ο σωτήρας του έθνους. Το αν το κατάφερε ή όχι..... αυτό θα το δούμε. 

Ο Σαμαράς από την άλλη, πήγε στη Βουλή για να στηρίξει τους υπουργού του, τους βουλευτές του και να δικαιολογηθεί. Ξέρει ότι έχει εσωκομματικές αντιδράσεις, έπαιξε το χαρτί του ρεαλισμού, με πολλές δόσεις λαϊκισμού. 
Παρόλο που εξήγγειλε φοροελαφρύνσεις και αναφερόταν συνεχώς στα πλεονάσματα  του κράτους, ήξερε ότι ο κόσμος δεν θα τσιμπήσει καθώς υποφέρει. Έτσι ο λαϊκισμός ήταν ο τρόπος να παρασύρει σε άλλα μονοπάτια την κουβέντα. Αναφέρθηκε στο "εμπάργκο" που κήρυξε ο ΣΥΡΙΖΑ στον Πρετεντέρη (λες και ενδιαφέρει τον Έλληνα πολίτη το αν θα εμφανιστούν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στον δημοσιογράφο), στον Άδωνη Γεωργιάδη (ο οποίος μπορεί να μην εμφανίζεται στα ίδια πάνελ με βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αλλά βγαίνει με λινκ και δηλώνει εξόριστος!). Η Μπακογιάννη ανήγγειλε ότι θα φέρει νομοσχέδιο στη Βουλή για μειώσεις αντικειμενικών αξιών στα ακίνητα (ας μην  ξεχνάμε ότι έχει δικό της κόμμα και συνεργάζεται με τη ΝΔ), οπότε για να εμποδίσει μια τέτοια κίνηση, είπε ότι από τον επόμενο χρόνο θα μειώσει τον φόρο ακινήτων. 
Χρησιμοποίησε πάνω από δέκα φορές μέσα σε πέντε λεπτά την έκφραση "οι συνιστώσες" σας απευθυνόμενος στον Τσίπρα, και αυτό για να τονίσει στους βουλευτές του και στους πολίτες τη διαφορά συσπείρωσης των δύο κομμάτων. 

Δεν αξίζει τον κόπο να αναφερθώ σε όσα ψέματα είπε ο πρωθυπουργός, ή μάλλον σε μισές αλήθειες. Αυτό που αξίζει να προσεχθεί είναι ο λαϊκισμός που ξεχείλιζε από παντού και καπέλωσε μια τριήμερη συζήτηση στην οποία πολλοί βουλευτές είπαν αλήθειες, έκαναν προτάσεις, έδειξαν ότι το ψάχνουν και καταλαβαίνουν την κρίση που βιώνουν οι πολίτες. 
Ας σκεφτούμε όλοι καλά. Οι εποχές των παχιών αγελάδων πέρασαν. Οι εποχές που οι πολιτικοί έβγαιναν στα μπαλκόνια και έταζαν, πέρασαν ανεπιστρεπτί. Ή μήπως όχι; 
Αν και στις επόμενες εκλογές ψηφίσουμε με βάση τις πολλαπλές δόσεις λαϊκισμού που θα μας προσφέρουν απλόχερα, είμαστε άξιοι της μοίρας μας, και η επόμενη σύνθεση της βουλής θα είναι τρισχειρότερη από τη σημερινή. Και αυτό που είπε ο Ανδρέας Παπανδρέου στην Έλσα Παπαδημητρίου το 1992 θα εξακολουθήσει να είναι αληθινό μια εικοσαετία αργότερα.......

(φωτογραφία από το blog: pieria-gr)