ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΘΕΜΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Συνειδητοποίησα καθώς περνούσε ο καιρός ότι ένας ανθρωπιστής δεν χρειάζεται να δει φωτογραφίες για να καταλάβει το πρόβλημα, ενώ ένας ρατσιστής δεν θα αλλάξει άποψη όσες φωτογραφίες και να δει.

Θα το προσπαθήσω όμως.  Θα προσπαθήσω να δείξω μέσα από φωτογραφίες που συνέλεξα τις τελευταίες μέρες πόσο σοβαρό είναι το προσφυγικό πρόβλημα, όχι το μεταναστευτικό, το προσφυγικό και ίσως αλλάξουν μερικοί άποψη για το φόβο που εξαπλώνεται για τους τζιχαντιστές που καταφτάνουν ορδές από την Συρία στην Ελλάδα σύμφωνα με κάποια blogs.  

Και θα ξεκινήσω από δύο φωτογραφίες του BBC. Η πρώτη δείχνει πού έχουν μπει φράχτες, και πού γίνεται έλεγχος συνόρων. 
Στα σύνορα Βουλγαρίας-Τουρκίας κατασκευάζεται φράχτης. Στην Ουγγαρία έχει ήδη κατασκευαστεί. Στα σύνορα Γερμανίας, Αυστρίας, Σλοβακίας, Ουγγαρίας, έχουν ήδη ξεκινήσει οι έλεγχοι συνόρων και έχουν αναστείλει τη συνθήκη Σέγκεν που αφορά την ελεύθερη μετακίνηση πολιτών. 



Πολλοί αναρωτιούνται γιατί μόνο η Ελλάδα είναι η χώρα εισροής προσφύγων και όχι η Ιταλία. Γιατί πολύ απλά, για να πάνε προς τις αφρικανικές χώρες και να περάσουν στην Ιταλία πρέπει να πάρουν βίζα στο διαβατήριό τους και δεν τους τη δίνει κανένα κράτος. Οπότε η Τουρκία και κατ΄ επέκταση η Ελλάδα είναι η μόνη τους δίοδος προς την κεντρική Ευρώπη.


Πώς αντιμετωπίζουν όμως το προσφυγικό πρόβλημα οι Ευρωπαίοι ηγέτες;

Στην Ειδομένη στα σύνορα Ελλάδας-ΠΓΔΜ οι πρόσφυγες ψάχνουν τρόπο να περάσουν τα σύνορα.

Στην Ουγγαρία, οι αρχές έβαλαν οπλοπολυβόλα μπροστά στο φράχτη.

Η επόμενη χώρα που δέχτηκε τους τελευταίους πρόσφυγες ωσότου έκλεισε και αυτή τα σύνορά της, ήταν η Κροατία.

Στην Κω, άντρες των ΜΑΤ φυλάσσουν το γήπεδο όπου έχουν βάλει τους πρόσφυγες για την καταγραφή τους. 

Έλληνας πολιτικός που δείχνει την αλληλεγγύη του προς τους πρόσφυγες με ένα δώρο.

Οι αστυνομικοί σε διάφορες χώρες της Ευρώπης είναι και αυτοί άνθρωποι.

(Σκόπια)

(Δανία)

Όταν η γερμανική κυβέρνηση έκλεισε τα σύνορα για τους πρόσφυγες και ανέστειλε τη συνθήκη Σέγκεν, οι γερμανικές ποδοσφαιρικές ομάδες και οι οπαδοί τους αντέδρασαν διαφορετικά.

Γιατί άραγε οι Σύριοι εγκαταλείπουν τα σπίτια τους και προτιμούν την προσφυγιά; 

Δεν καταφέρνω να βγάλω από το μυαλό μου έναν παραλληλισμό. Τους πρόσφυγες μικρασιάτες που κατέφυγαν στη Συρία, όταν υπέστησαν διωγμό από τους Τούρκους, με τους πρόσφυγες σύριους που υπέστησαν διωγμό από τους τζιχαντιστές.

(Μικρασιάτες καταφτάνουν με βάρκες στα παράλια της Ελλάδας το 1922)

(Σύριοι καταφτάνουν στα παράλια της Ελλάδας το 2015)


(πρόσφυγες στη Συρία το 1923)

(πρόσφυγες στην Ελλάδα το 2015)

(μάνα από τη μικρασία)

(μάνα από τη Συρία)

Παρόλα αυτά η σκατοψυχιά και ο ρατσισμός σε μερίδα των Ελλήνων περισσεύει.

Σίγουρα όταν μαθαίνουν για πνιγμένους πρόσφυγες που ξεβράζονται στις ακτές της Μεσογείου χαίρονται. Μπορεί και να κάνουν πάρτι…..



Μέσα σε ένα χρόνο έχουν πνιγεί στη Μεσόγειο Θάλασσα περίπου 30.000 άνθρωποι. Οι γιατροί χωρίς σύνορα μάζεψαν σωσίβια προσφύγων και τα έστειλαν σε όλους τους Ευρωπαίους ηγέτες. Πάνω σε αυτά γράφουν το όνομά τους και το τηλέφωνό τους σε περίπτωση που πνιγούν, ώστε να ειδοποιηθούν οι δικοί τους

(το σωσίβιο γράφει "μαμά σε αγαπώ"

Υπάρχουν και οι «τζιχαντιστές» που παλεύουν με αυτοσχέδιους τρόπους να σώσουν τη ζωή τους για να έρθουν να καταστρέψουν την Ευρώπη και το έθνος μας.

(πατέρας που ήταν στο μεγάλο ναυάγιο με τα 15 πνιγμένα παιδιά, έκανε αυτοσχέδια σωσίβια για τον εαυτό του και το παιδί του μήπως καταφέρουν να βγουν στη στεριά)

Οι γελοιογραφίες δείχνουν με απλό και κατανοητό τρόπο το πρόβλημα, και τις προεκτάσεις του.

(Η Συρία είναι η μαριονέτα τζιχαντιστών, Ευρωπαίων, Αμερικάνων, Ισραηλινών, Τούρκων, Αράβων. Και όπως γίνεται πάντα, την πληρώνει ο λαός)


Η γελοιογραφία που δείχνει παραστατικά τι θα συνέβαινε το 1922 αν υπήρχε η ίδια αντιμετώπιση των προσφύγων που υπάρχει σήμερα. Και μην ξεχνάμε, οι μικρασιάτες ήταν για τους Έλληνες τουρκόσποροι!)

Οι Άραβες και το προσφυγικό πρόβλημα.



Η Ευρώπη και το προσφυγικό πρόβλημα.


























ΠΟΎ ΘΑ ΤΗΝ ΑΚΟΥΜΠΗΣΩ;


ΠΟΥ ΘΑ ΤΗΝ ΑΚΟΥΜΠΗΣΩ;

Ένα εικοσιτετράωρο  έμεινε πριν το άνοιγμα της κάλπης. Ένα εικοσιτετράωρο για να σκεφτούμε, να επιλέξουμε πού θα ακουμπήσουμε την ψήφο μας.
Η προεκλογική περίοδος ήταν ευτυχώς σύντομη. Και δεν νομίζω να αντέχαμε μεγαλύτερης διάρκειας. Τρεις εκλογικές αναμετρήσεις μέσα σε ένα χρόνο, είναι περισσότερο από όσο μπορεί ο πολίτης να αντέξει εν μέσω ανεργίας, ανασφάλειας, κούρασης σωματικής και ψυχολογικής.

Ψηφίζω εδώ και πολλά χρόνια. Η ψήφος είναι δικαίωμα του κάθε πολίτη αυτής της χώρας αλλά και υποχρέωση του κάθε πολίτη. Κανένας δεν πρέπει να μένει αμέτοχος όταν έρχεται η στιγμή να επιλέξει τους κυβερνήτες της χώρας του.  Είναι η πρώτη φορά στα 25 χρόνια που έχω δικαίωμα ψήφου και σκέφτομαι την αποχή. Ξέρω πού δεν θα ακουμπήσω την ψήφο μου. Δεν ξέρω όμως πού να την ακουμπήσω!

Η Ενωμένη Ευρώπη όπως την οραματίστηκαν οι δημιουργοί της δεν υπάρχει πια. Τα πρώτα σημάδια σήψης και διάλυσης φάνηκαν από την αρχή της κρίσης. Η Ευρώπη έγινε συνασπισμός που αποτελούνταν από χώρες δύο ταχυτήτων. Ωστόσο η ελπίδα ανάμεσα στους Ευρωπαίους πολίτες ότι τα πράγματα θα φτιάξουν παρέμενε. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ακούστηκαν φωνές για αλληλοκατάνοηση των προβλημάτων, για αλληλοβοήθεια των χωρών ώστε η Ευρώπη να ορθοποδήσει.

Και έσκασε το θέμα με τον εμφύλιο πόλεμο που μαίνεται στη Συρία. Ο πόλεμος ξεκίνησε το 2011 αλλά η Ευρώπη κλεισμένη στο καβούκι της δεν έβλεπε, δεν άκουγε, δεν αντιλαμβανόταν το τσουνάμι που έρχεται. Τα στοιχεία που είχε στα χέρια της ήταν μόνο οικονομικά και πολιτικά. Αυτό που την ένοιαζε ήταν οι συσχετισμοί δυνάμεων που θα προέκυπταν από τις κυβερνήσεις που εκλέγονταν στις χώρες μέλη.  Δεν την ταρακούνησε ούτε η άνοδος της ακροδεξιάς σε πολλές χώρες, ούτε οι φωνές των ευρωσκεπτικιστών που είχαν λόγο στο Ευρωκοινοβούλιο. Το μόνο που την ένοιαζε ήταν για το ποια πολιτική θα ακολουθούσε στα οικονομικά θέματα. Φιλελεύθερη, σοσιαλιστική ή αριστερή. Κι όμως. Με τα δεδομένα των στοιχείων όλες οι πολιτικές παράλαζαν σε ελάχιστα σημεία. Σημαντικά μεν, αλλά  κατάφεραν να τα κάνουν χωρίς σημασία, όπως  για παράδειγμα το κοινωνικό κράτος και η αλληλεγγύη προς τους πιο ασθενείς πολίτες.

Και ξαφνικά η Ευρώπη ανακαλύπτει ότι το προσφυγικό θέμα τελικά θα κρίνει την ένωση. Και ξαφνικά η Ευρώπη ανακαλύπτει ότι έχει σύνορα. Και ξαφνικά ανακαλύπτει ότι η συνθήκη Σέγκεν δεν την καλύπτει. Και ξαφνικά ανακαλύπτει ότι τόσους πρόσφυγες, όσο οικονομικά στιβαρή και αν είναι, δεν μπορεί να τους αναλάβει. Και ξαφνικά οι ευρωσκεπτικιστές και οι ακροδεξιοί που έτρεφε στον κόρφο της απέκτησαν ισχυρότερη φωνή από τους οραματιστές της Ενωμένης, ιδεαλιστικής Ευρώπης.


Και εν μέσω όλων αυτών των οικονομικών, πολιτικών, και κοινωνικών κρίσεων στην Ευρώπη που ανήκει η Ελλάδα, εγώ πρέπει να αποφασίσω ποιο κόμμα θα ψηφίσω στη χώρα μου. Δεν ξέρω. Μακάρι να μπορούσα να δω πώς θα είναι η Ευρώπη σε 5 χρόνια από σήμερα.  Από αυτήν την Ευρώπη θα εξαρτηθεί  το μέλλον της χώρας μου και το μέλλον το δικό μου και των παιδιών μου. 

ΣΥΡΙΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ. ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ;

Πολλοί αναρωτιούνται γιατί οι Σύριοι έρχονται στην Ευρώπη και δεν παραμένουν στις γύρω περιοχές που είναι και μουσουλμανικές. Επίσης προτιμούν να κάνουν τόσο μακρινό ταξίδι προς την Ευρώπη με κίνδυνο της ζωής τους και πληρώνοντας τεράστια χρηματικά ποσά. Τέλος, πότε θα τελειώσει αυτός ο πόλεμος.
Τρεις ερωτήσεις, που αν κάποιος γράψει στο google, βρίσκει αμέσως τις απαντήσεις και καταλαβαίνει τους λόγους.

Θα ξεκινήσω από την τελευταία ερώτηση.
Στο Νταβός της Ελβετίας και στο 43ο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ εν έτει 2013, ο πρώην επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της Σαουδικής Αραβίας και μέλος της βασιλικής οικογένειας της χώρας Τούρκι αλ Φάιζαλ, δήλωσε ότι η χώρα του πρέπει να στέλνει αντιαρματικά και αντιαεροπορικά όπλα στους Σύριους αντάρτες για να υπάρχει εξισορρόπηση δυνάμεων εναντίον της κυβέρνησης Άσαντ ( ! ). Επίσης συμπλήρωσε ότι αν δεν στείλουν όπλα, θα είναι μεγάλο λάθος......
Στο ίδιο συνέδριο ο βασιλιάς της Ιορδανίας Αμπντάλα, ζήτησε μεγαλύτερη διεθνή βοήθεια για τους Σύριους πρόσφυγες..
Ο πόλεμος ήδη κρατούσε 2 χρόνια. Οι πρόσφυγες είχαν κατακλήσει κατά χιλιάδες την Ιορδανία, το Λίβανο και το Βόρειο Ιράκ όπου στήθηκαν μεγάλοι καταυλισμοί. 

(φωτογραφία από το BBC. Καταυλισμός προσφύγων από τη Συρία ονομαζόμενος Ζαατάρι, σε έρημο της Ιορδανίας)


(φωτογραφία από το news.gr. Ένας από τους καταυλισμούς στην Τουρκία που φιλοξενεί Σύριους από το Κομπάνι)
Σήμερα, εν έτει 2015, ο εμφύλιος καλά κρατεί, και οι Σύριοι έρχονται κατά χιλιάδες στην Ευρώπη. Η κυβέρνηση του Άσαντ κατηγορεί την Τουρκία, τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, αλλά και χώρες της Ευρώπης ότι προμηθεύουν με όπλα τους αντάρτες τζιχαντιστές.....
Και ο εμφύλιος θα συνεχίζεται ωσότου αποφασίσουν οι αραβικές χώρες ότι έφτασε η ώρα να λήξει....

Οι δύο πρώτες ερωτήσεις έχουν πολλές απαντήσεις.
Όλη η περιοχή στη Μέση Ανατολή και στον Κόλπο έχουν σχεδον ταυτόσημα πολιτισμικά, θρησκευτικά, γλωσσικά και κοινωνικά στοιχεία. Οι περισσότεροι είναι Σουνίτες. Επίσης εκεί ρέουν τα πετροδολάρια. Γιατί δεν τους δέχονται; (η φωτογραφία δείχνει τους πρόσφυγες που υπάρχουν στη Μέση Ανατολή)



Η βασικότερη δικαιολογία που προβάλλουν οι χώρες του Κόλπου είναι ότι αν ανοίξουν τα σύνορά τους στους πρόσφυγες, φοβούνται την εισαγωγή της τρομοκρατίας. Αυτοί που προμηθεύουν με οπλικά συστήματα τους "τρομοκράτες" αντάρτες στην Συρία.
Μια άλλη δικαιολογία που προβάλλουν είναι ο αντικειμενικά μικρός αριθμός μόνιμων κατοίκων, όπως για παράδειγμα στο Κατάρ, αν και εκεί δεν διστάζουν να κάνουν "εισαγωγή" οικονομικών μεταναστών από Πακιστάν και Μπαγκλαντές εργαζόμενοι ως δούλοι για το οικονομικό θαύμα που συντελείται στην περιοχή.
Η αιτία που είναι και η πιο πιθανή, είναι το γεγονός ότι η κάθε χώρα του Κόλπου, εμπλέκεται στον εμφύλιο της Συρίας υποστηρίζοντας και ενισχύοντας την πλευρά με την οποία έχει μεγαλύτερο συμφέρον..

(το σκίτσο του πολιτικού σκιτσογράφου Carlos Latuff απεικονίζει με ακρίβεια τι παιχνίδι παίζεται στις αραβικές χώρες στις πλάτες των προσφύγων)


Επίσης είναι γεγονός ότι κρατάνε τις αποστάσεις τους προσφέροντας την ελάχιστη δυνατή υποστήριξη εξωθώντας τους προς την Ευρώπη. Αυτό έγινε ακόμα πιο φανερό, όταν Ιορδανία και Λίβανος έκλεισαν τα σύνορά τους στους πρόσφυγες από τον Ιούνιο.
Πολλοί Σύριοι πρόσφυγες προτιμούν να παραμένουν στην Τουρκία ή στη Βόρεια Αφρική, αλλά τελικά καταλήγουν στην Ευρώπη. Οι λόγοι προφανείς: οι Τούρκοι, δεν δίνουν άδειες, και στην Βόρεια Αφρική υπάρχει έτσι κι αλλιώς μεγάλη ανέχεια ακόμα και για τους κατοίκους της.
Τέλος, πολλοί πιστεύουν ότι η μετανάστευση αυτού του μεγάλου αριθμού μουσουλμάνων μεταναστών προς την Ευρώπη, είναι οργανωμένο σχέδιο εξισλαμοποίησής της. Αν όντως ισχύει αυτός ο συλλογισμός, γιατί οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν παίρνουν θέση; Γιατί η γερνανική κυβέρνηση που ξέρει ότι έχει πολλούς μουσουλμάνους προσφέρει άσυλο σε χιλιάδες; Γιατί η Αγγλία αποφάσισε να πάρει τελικά πρόσφυγες; Γιατί χώρες όπως η Αυστρία δέχονται να ενσωματώσουν μουσουλμάνους πρόσφυγες στην κοινωνία τους, όταν συχνά οι τελευταίοι δηλώνουν ότι δεν υπακούν στους νόμους του Δυτικού κόσμου αλλά μόνο στη Σαρία; 
(η φωτογραφία από το blog του London School of Economics δείχνει τους χιλιάδες ποσφύγους και τις χώρες που τους παραχώρησαν άδεια εισαγωγής)


Η ανθρωπογεωγραφία με κάνει να απορρίψω αυτή την εκδοχή. Όταν τέλειωσε ο πόλεμος του Βιετνάμ, 1.300.000 πρόσφυγες από την Ινδοκίνα κατέκλυσαν την Ευρώπη και ενσωματώθηκαν γρήγορα χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Γιατί να μη γίνει και με αυτούς; Αρκεί να τελειώσει ο εμφύλιος και να μπορέσουν να επιστρέψουν στη χώρα τους.