Ο "ΣΥΝΩΣΤΙΣΜΟΣ" ΤΗΣ ΡΕΠΟΥΣΗ

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ από το 2008 το βιβλίο του Giles Milton, 

<Paradise Lost, Smyrna 1922:  The Destruction of Islam' s City of Tolerance>, 

<Χαμένος Παράδεισος, Σμύρνη 1922> σε μετάφραση Αλέξη Καλοφωλιά.

Το βιβλίο στα ελληνικά είναι 455 σελίδες, με βιβλιογραφία και εκτενείς αναφορές στοιχείων στις ευχαριστίες  και στο σημείωμα στο τέλος. 

Ο Giles Milton είναι συγγραφέας και δημοσιογράφος. Έγραψε την ιστορία της Σμύρνης βασιζόμενος στα ημερολόγια και τα γράμματα λεβαντίνικων οικογενειών, πολλά από αυτά ανέκδοτα,  στα Εθνικά Αρχεία των χωρών που αφορά η ιστορία καθώς και αφηγήσεις προσωπικές των επιζώντων και των  απογόνων των ξεριζωμένων εκείνου του καιρού.

Είναι μια ιστορική καταγραφή ενώ ταυτόχρονα και ένα γλαφυρό λογοτέχνημα. 

Δύσκολο για όποιον θέλει να αμφισβητήσει τα γεγονότα, γιατί θα πρέπει να αποδείξει ότι όλοι αυτοί που τα περιγράφουν έπεσαν θύματα ομαδικής παράκρουσης!!!

Δεν είναι ένα βιβλίο μυθοπλασίας αλλά ένα βιβλίο ανάπλασης της ιστορίας.

Επίσης περιλαμβάνει φωτογραφικό υλικό που αποδεικνύει την καταστροφή που συνέβη. 

Η ιστορία του ξεκινά από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αναφέρεται εκτενώς στα πολιτικά και διπλωματικά παιχνίδια που παίχτηκαν εις βάρος  των Ελλήνων αλλά και όλων των υπηκόων της Σμύρνης και των παράλιων περιοχών από τον  βασιλιά Κωνσταντίνο και τον Βενιζέλο, μέχρι τους συσχετισμούς δυνάμεων που προέκυψαν από τις Κυβερνήσεις - Βρετανική, Ιταλική, Γερμανική, Αμερικανική.

Απομόνωσα ένα κομμάτι της ιστορίας που περιγράφεται στη σελίδα 355 της ελληνικής έκδοσης της επανεκτύπωσης του Φεβρουαρίου 2013. 

Είναι η απάντηση  στην ιστορικό καθηγήτρια κυρία Ρεπούση. Άραγε αυτή σαν ιστορικός όπως δηλώνει και δεν έχω λόγο να την αμφισβητήσω, έχει διαβάσει τα Εθνικά Αρχεία που υπάρχουν στην Ελλάδα, στην Βρετανία και στην Τουρκία; Ή να το θέσω καλύτερα: Ενδιαφέρθηκε να τα διαβάσει; Και αν ναι, το συμπέρασμά της ήταν ότι στην προκυμαία της Σμύρνης το 1922 υπήρξε συνωστισμός;;;

Ένας από τους τελευταίους Βρετανούς υπηκόους που επιβιβάστηκε στις λέμβους ήταν ο Πέρσυ Χάντκινσον. Αργότερα, θα έγραφε μια επιστολή προς το Βρετανό ύπατο αρμοστή στην Κωνσταντινούπολη εξιστορώντας του όλα όσα είδε εκείνη τη νύχτα. "Εάν η Εξοχότης σας μπορούσε να ακούσει τις κραυγές για βοήθεια και να δει τις ανυπεράσπιστες γυναίκες και τα παιδιά που πυροβολούνταν χωρίς έλεος ή έπεφταν στη θάλασσα για να πνιγούν σαν τα ποντίκια, θα είχατε συνειδητοποιήσει πλήρως τον τρόμο και τη βαρύτητα της κατάστασης".

Η προκυμαία της Σμύρνης είχε πράγματι γίνει η σκηνή μιας αξιοδάκρυτης ανθρώπινης δυστυχίας. Με μήκος σχεδόν τρία χιλιόμετρα και πλάτος μεγαλύτερο από εκείνο ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου μπορούσε να χωρέσει εκατοντάδες χιλιάδες άστεγους ανθρώπους. Η μεταμόρφωσή της σε αυτοσχέδιο στρατόπεδο προσφύγων υπήρξε ταχύτατη και δραματική. Λίγες μόνο μέρες νωρίτερα, την προκυμαία δονούσαν οι ήχοι από τσιγγάνικες ορχήστρες και φιλαρμονικές. Τώρα η χαρά είχε αντικατασταθεί από τη δύσοσμη αθλιότητα. Οι ίδιοι άνθρωποι που μόλις πρόσφατα, φορώντας τα καλά τους, περνούσαν τα βράδια τους βολτάροντας πάνω κάτω είχαν τώρα καταλύσει στον ανοιχτό χώρο, με κάθε έννοια ιδιωτικότητας παραβιασμένη και χωρίς προμήθειες. 

Όταν έπεσε το σκοτάδι εκείνη την τρομερή Τετάρτη, η προκυμαία ήταν ασφυκτικά γεμάτη από σχεδόν μισό εκατομμύριο πρόσφυγες. Αυτοί αντιμετώπιζαν τον πραγματικό κίνδυνο να καούν ζωντανοί, γιατί τώρα η φωτιά είχε φτάσει στην προκυμαία - μια ανυπόφορη, πανίσχυρη κάψα που μεταδιδόταν από κτίριο σε κτίριο λόγω της ακατάσχετης χρήσης της βενζίνης. Το Θέατρο της Σμύρνης είχε τυλιχτεί στις φλόγες λίγο μετά την απομάκρυνση των Αμερικανών υπηκόων. Λίγα λεπτά αργότερα, το αμερικανικό προξενείο εξερράγη σε μια φλεγόμενη μάζα. Ο Τζορτζ Χόρτον είχε διαφύγει την τελευταία στιγμή. Κατάφερε να σώσει τα αρχεία του προξενείου, αλλά η αγαπημένη του βιβλιοθήκη έγινε παρανάλωμα. Η ζέστη ήταν τέτοια, ώστε τα παλαμάρια όσων πλοίων βρίσκονταν κοντά στις αποβάθρες άρχισαν να καίγονται. Όλα τα σκάφη απομακρύνθηκαν περίπου διακόσια πενήντα μέτρα από την προκυμαία, αλλά η κάψα εξακολουθούσε να είναι ανυπόφορη. 

"Οι φλόγες ανέβαιναν όλο και ψηλότερα" γράφει ο Οράν Ρέιμπερ. "Τα ουρλιαχτά του αλλόφρονος πλήθους στην προκυμαία ακούγονταν σε απόσταση ενάμισι χιλιομέτρου. Μπορούσες να διαλέξεις ανάμεσα σε τρεις τρόπους θανάτου: τη φωτιά που μαινόταν πίσω σου, τους Τούρκους που περίμεναν στα σοκάκια και τη θάλασσα που ανοιγόταν μπορστά σου.... στη σύγχρονη ιστορία, ίσως τίποτε δεν μπορεί να συγκριθεί με τη νύχτα της 13ης Σεπτεμβρίου στη Σμύρνη".

(Οι φωτογραφίες είναι από το βιβλίο. Ωστόσο όποιος θέλει να δει αρκετά μεγάλο φωτογραφικό υλικό μπορεί να επιλέξει στο google φωτογραφίες από τη Σμύρνη. Υπάρχουν πολλές, από διάφορα blogs που ασχολούνται με το θέμα.)

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΜΙΜΕΤΡΩΝ

Εδώ και πάρα πολλές μέρες συζητάνε την περίπτωση να μη γίνεται διακοπή ρεύματος σε ευπαθείς ομάδες πληθυσμού στη χώρα μας. Ξαφνικά ανακαλύψαμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώνουν το λογαριασμό ρεύματος. Ξαφνικά ανακαλύψαμε ότι πρέπει να υπάρξει κοινωνική πολιτική γιατί καίγονται σπίτια και άνθρωποι λόγω του κομμένου ρεύματος. Ξαφνικά ανακαλύψαμε ότι ΔΕΗ σημαίνει Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού. Όταν λέμε δημόσια, σημαίνει ότι αφορά όλους τους πολίτες της χώρας. Άρα είναι ένα κοινωνικό αγαθό που πρέπει να το προμηθεύονται όλοι οι πολίτες αυτής της χώρας. Τελικά φτάσαμε στο σημείο να θρηνήσουμε πολλούς νεκρούς και καμμένα σπίτια για να ανακαλύψουμε τα αυτονόητα.

Και φτάνουμε να απευθύνεται το κράτος στους δήμους και να ζητάει την αρωγή του για να βοηθηθούν οι ευπαθείς ομάδες. Στους δήμους υπάρχει ένα κονδήλι το οποίο αφορά έκτακτες ανάγκες δημοτών. Δηλαδή, αν κάποιος δημότης βρίσκεται σε κατάσταση ανθρωπιστικής κρίσης, ο δήμος μέσω του κονδηλίου αυτού πρέπει να βοηθήσει. 

Φυσικά το πρόβλημα με το ρεύμα αφορά πολλούς δημότες σε πάρα πολλούς δήμους, πράγμα που σημαίνει ότι δεν είναι απλό να εκταμιευτεί κονδήλι για πληρωμές λογαριασμών ρεύματος. 

Επίσης το κράτος υπό προϋποθέσεις εντάσσει νοικοκυριά στο κοινωνικό τιμολόγιο. Οι προϋποθέσεις είναι αρκετά βολικές για μεγάλο μέρος του πληθυσμού. 

Και φτάνουμε στο δια ταύτα. 

Θα αναφερθώ στην οικογενειακή μας εμπειρία που έχουμε σχετικά με τη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού και τους λογαριασμούς που πληρώνει η οικογένεια κάθε δίμηνο. 

Παρακάτω είναι  δύο  λογαριασμοί της ΔΕΗ, ο πρώτος εκκαθαριστικός του πρώτου τετραμήνου του 2013 μαζί με τις αναλυτικές χρεώσεις του (το βάζω γιατί αφορά χειμώνα)....

Ο  λογαριασμός αφορά την περίοδο κατανάλωσης από τον Γενάρη  μέχρι τον Μάη του 2013. 

Ο καθαρός λογαριασμός ρεύματος είναι 24,20 ευρώ τα πάγια, και 80,68 ευρώ οι κιλοβατώρες. Το ποσό αυτό αφορά τέσσερις μήνες! Ουσιαστικά μιλάμε για 25 ευρώ το μήνα, άρα για 50 ευρώ το δίμηνο αξία ρεύματος.

Όταν συνδέσαμε την παροχή, ζήτησα να έχουμε και νυχτερινό ακριβώς για οικονομία. 

Ενταχθήκαμε και στο κοινωνικό τιμολόγιο εφόσον έχουμε άτομο με αναπηρία στην οικογένεια. 

Από κει και πέρα υπάρχουν οι ρυθμιζόμενες χρεώσεις, οι οποίες είναι ανάλογες της κατανάλωσης. Αφορούν συστήματα διανομής και μεταφοράς στα νησιά και τα επιδοτούμε εμείς, και αφορούν τα ειδικά τέλη μείωσης εκπομπών αερίων, παρόλο που η ΔΕΗ τα πληρώνει γιατί δεν έχει εκσυγχρονίσει τα συστήματά της και πληρώνουμε πρόστιμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Σύνολο: 76,38 ευρώ.

Για τα δημοτικά τέλη και το δημοτικό φόρο πληρώνουμε 48,46 ευρώ το δίμηνο.

Για ΕΡΤ πληρώσαμε 9,34 το δίμηνο.

Τέλος για το λεγόμενο χαράτσι: 107,36 η δόση.

Οπότε φτάνουμε στο σημείο από το τελικό ποσό των 251 ευρώ στο δίμηνο λογαριασμό, το καθαρό ρεύμα να είναι μόλις 50 ευρώ το δίμηνο!!!!!!!!!!!

Και φτάνουμε στον δεύτερο λογαριασμό που είναι ο  τρέχων έναντι. Εξακολουθεί να ισχύει το κοινωνικό τιμολόγιο καθώς δεν ξεπερνάμε τις 1700 κιλοβατώρες ( είναι προϋπόθεση)... και εδώ να πω ότι εγώ το ξέρω που σηκώνομαι στις 4 τα ξημερώματα για να χρησιμοποιήσω το νυχτερινό ρεύμα βάζοντας πλυντήρια, σιδερώνοντας και μαγειρεύοντας......, μας έχουν περάσει στο λογαριασμό έναντι ρεύματος 75,93 ευρώ (εντελώς αυθαίρετα), 42,65 ευρώ δημοτικά τέλη και δημοτικό φόρο, και το λεγόμενο χαράτσι 97,24 ευρώ. Σύνολο λογαριασμού διμηνίας: 226 ευρώ!

(μπορείτε να πατήσετε πάνω στις εικόνες για να τις μεγεθύνετε)

Ακόμα έχουμε τη δυνατότητα ( ; ) να πληρώνουμε αυτούς τους εξοντωτικούς λογαριασμούς. Μέχρι πότε όμως; Και όταν το ρεύμα ξέρω ότι είναι μόλις 25 ευρώ το μήνα, γιατί να έχω το φόβο να μου το κόψουν και να αφήσουν την οικογένεια στο σκοτάδι και στο κρύο; 

Υποτίθεται ότι θέλουν τώρα να κάνουν κοινωνική πολιτική. Με βάση ποιο δεδομένο; Ότι δεν θα μου κόψουν το ρεύμα παρόλο που είναι ελάχιστο μπροστά στις υπόλοιπες δυσβάσταχτες χρεώσεις; 

Πώς θα κάνει κοινωνική πολιτική ο δήμος, πληρώνοντας για παράδειγμα λογαριασμούς ρεύματος όταν σε αυτούς τους λογαριασμούς εισπράττει μεγάλα ποσά ο ίδιος για τέλη με κακές παρεχόμενες υπηρεσίες;

Πώς θα κάνει κοινωνική πολιτική η κυβέρνηση όταν προσθέτει το χαράτσι στο λογαριασμό; 

Πώς θα κάνει κοινωνική πολιτική η ΔΕΗ όταν με υποχρεώνει να πληρώνω τα πρόστιμα που η επιχείρηση θα έπρεπε να πληρώνει λόγω εκπομπών αερίων και να πληρώνω τη μεταφορά ρεύματος που παρεμπιπτόντως να πω ότι έχουμε στην πόρτα μας εργοστάσιο παραγωγής της ΔΕΗ, μόλις δύο χιλιόμετρα απόσταση,  και εισπνέουμε όλο το καυσαέριο που βγάζει;

Μόλις πριν λίγες ώρες ανακοινώθηκε ότι τα νοικοκυριά με κομμένο ρεύμα θα επανασυνδεθούν χωρίς χρεώσεις....... προς το παρόν.

Πρέπει να δουν το ζήτημα σε άλλη βάση και  να βρουν τρόπους να ζήσουμε  με αξιοπρέπεια όλοι οι πολίτες αυτής της χώρας μέσα στη λαίλαπα της κρίσης.  Όλα τα άλλα είναι μπαλώματα που λίγο καιρό μετά θα ξεφτίσουν και θα ξαναγυρίσουμε στα ίδια, και ίσως χειρότερα σε μερικούς μήνες.

ΦΑΡΜΑΚΑ- ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

Αναφέρονται συνέχεια  από το υπουργείο υγείας για τα φάρμακα on-patent, off-patent, γενόσημα. 

Και φυσικά πετάνε την μπάλα στην εξέδρα, δηλαδή στους ασφαλισμένους να επιλέξουν το φάρμακο που σηκώνει η τσέπη τους να πληρώσουν. 

Γιατί χωρίζονται τα φάρμακα σε κατηγορίες; Ποια φάρμακα είναι σε ποια κατηγορία; 

Τα φάρμακα on-patent είναι τα πρωτότυπα φάρμακα. Ένα πρωτότυπο φάρμακο είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιων ερευνών, Η εταιρία που ανακαλύπτει το νέο φαρμακευτικό προϊόν αποκτά δίπλωμα ευρεσιτεχνίας (πατέντα) η οποία διαρκεί 20 χρόνια. Η περίοδος αυτή αρχίζει από τη στιγμή που ξεκινά η ανάπτυξη του φαρμάκου. Η καινούρια δραστική ουσία που αναπτύσσεται για θεραπευτικούς σκοπούς στον άνθρωπο, δοκιμάζεται πρώτα σε πειραματόζωα, έπειτα σε υγιείς εθελοντές, και τέλος σε ασθενείς μετά από επιλογή για την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια του φαρμάκου. Ελέγχεται αν είναι σύμφωνο με τους διεθνείς κανόνες και τη νομοθεσία του κράτους που θα κυκλοφορήσει και τότε παίρνει την άδεια για να κυκλοφορήσει στην αγορά.

Αυτή η διαδικασία κρατάει περίπου μια δεκαετία. Η εταιρία ουσιαστικά έχει την πατέντα και τα αποκλειστικά δικαιώματα πώλησης του φάρμακου για 10 χρόνια ακόμα. Η κάθε φαρμακοβιομηχανία έχει αυτό το περιθώριο να αντισταθμίσει τα έξοδα της έρευνας που έκανε και να προλάβει να έχει κέρδη σε αυτό το διάστημα. 

Τα φάρμακα off-patent είναι τα πρωτότυπα φάρμακα τα οποία έχει λήξει η περίοδος ισχύος της ευρεσιτεχνία τους, άσχετα αν έχουν κυκλοφορήσει γενόσημά τους ή όχι. Κυκλοφορούν πολλά στην αγορά. 

Τα γενόσημα φάρμακα (generetic drugs) είναι αντίγραφα των πρωτότυπων φαρμάκων. Ένα γενόσημο περιέχει την ίδια δραστική ουσία και πρέπει να έχει την ίδια βιοδιαθεσιμότητα (την καταμέτρηση της σχετικής ποσότητας ενός χορηγημένου φαρμάκου που φτάνει στη γενική κυκλοφορία του αίματος σε συνάρτηση με το ρυθμό που συμβαίνει), τις ίδιες φαρμακοκινητικές ιδιότητες (τις επιδράσεις που έχει το σώμα στο φάρμακο καθώς και τον μεταβολισμό που ενεργεί το σώμα πάνω στο φάρμακο), και τις ίδιες φαρμακοδυναμικές ιδιότητες (οι επιδράσεις  που ασκεί το φάρμακο στο σώμα, δηλαδή οι θεραπευτικές του ιδιότητες και οι ανεπιθύμητες ενέργειες). Τα γενόσημα φάρμακα που κυκλοφορούν έχουν πάρει την έγκριση από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (European Medicines Agency) και από τον Ελληνικό Οργανισμό Φαρμάκων. 

Τα γενόσημα φάρμακα είναι κατά τεκμήριο φτηνότερα από τα πρωτότυπα γιατί οι κατασκευαστές δεν έχουν ξοδέψει χρήματα για την έρευνα και την προώθηση τους. Επίσης συνήθως κατασκευάζονται σε χώρες με χαμηλό εργατικό κόστος (πρώτη χώρα σε παραγωγή γενοσήμων είναι η Ινδία). Λόγω του μεγάλου ανταγωνισμού των φαρμακοβιομηχανιών, μειώνεται και η τιμή των πρωτότυπων ανάλογα με την τιμή των γενόσημων.

Με βάση το Δελτίο Τιμών Φαρμάκων που εκδόθηκε τον Αύγουστο, τα φάρμακα που αφορούν χρόνιες και σοβαρές παθήσεις έχουν 136 δραστικές ουσίες, με 378 εμπορικές ονομασίες. 

112 δραστικές ουσίες δεν έχουν γενόσημα

10 δραστικές ουσίες έχουν από 1 γενόσημο

3 δραστικές ουσίες έχουν από 3 γενόσημα

2 δραστικές ουσίες έχουν από 4 γενόσημα

2 δραστικές ουσίες έχουν από 5 γενόσημα

4 δραστικές ουσίες έχουν από 8 γενόσημα

6 δραστικές ουσίες έχουν 2, 7, 9, 11, 15, 17, 20 γενόσημα 

(τα γενόσημα αφορούν εμπορικές ονομασίες).

Αυτά είναι αντικειμενικά τα στοιχεία. Γιατί όμως υπάρχουν τόσες αντιδράσεις από φορείς, συλλόγους, και έρχονται σε άμεση κόντρα με το υπουργείο και τελικά την πληρώνουμε όλοι εμείς οι ασφαλισμένοι που θέλουμε απλά να έχουμε καλή υγεία με χαμηλό κόστος;

Γιατί απλά υπερισχύουν τα οικονομικά συμφέροντα εκατέρωθεν! 

Καταρχήν αντιδρά με σθένος η Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοβιομηχανίας, τα μέλη της οποίας είναι οι Έλληνες παραγωγοί γενοσήμων. Ανοίγοντας το υπουργείο την αγορά φαρμάκων με βάση τη χαμηλότερη τιμή ανεξαρτήτως χώρας προέλευσης, απειλούνται άμεσα σε αφανισμό, μείωση θέσεων εργασίας και επίπεδα τιμών.

Οι αμέσως επόμενοι που  αντιδρούν είναι οι ιατρικοί σύλλογοι πανελλαδικά με προεξάρχοντα τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών. Σύμφωνα με τις δηλώσεις τους, αν δεν τους επιτρέπεται να συνταγογραφούν συγκεκριμένο φάρμακο αλλά μόνο δραστική ουσία, αφήνουν την θεραπεία στα χέρια των φαρμακοποιών σε συνεννόηση με τους ασθενείς. Αυτό ενέχει τεράστιους κινδύνους για την υγεία των τελευταίων. 

Και ενώ υπάρχει αυτή η κόντρα στον ορίζοντα, ξεπηδά από το πουθενά άλλη κόντρα μεταξύ των πολιτικών κομμάτων! Το υπουργείο κατηγορεί την αξιωματική αντιπολίτευση ότι "εκπροσωπεί το πορτοφόλι των φαρμακοβιομήχανων". Η αξιωματική αντιπολίτευση κατηγορεί τον υπουργό υγείας ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα των πολυεθνικών. 

Ποια είναι η αλήθεια;

Όταν ήταν υπουργός υγείας ο Λοβέρδος, είχε συνδέσει την τιμολόγηση των γενοσήμων με την τιμή των πρωτοτύπων. Τώρα ο Γεωργιάδης θέλει να περάσει νόμο ώστε να συνδέεται η τιμολόγηση των γενοσήμων με την τιμή των off-patent φαρμάκων που είναι δεδομένο ότι είναι φτηνότερα. Επίσης, αν οι τρεις χαμηλότερες ευρωπαϊκές τιμές γενοσήμων είναι χαμηλότερες από αυτή τη σύνδεση, τότε η τιμή του γενοσήμου θα πάει ακόμα χαμηλότερα. Κατά συνέπεια οι εγχώριες φαρμακοβιομηχανίες θα βγουν εκ των πραγμάτων εκτός ανταγωνισμού! Ωστόσο μειώνει τις τιμές στα off-patent και στα γενόσημα. Τα πρωτότυπα δεν τα πειράζει, αντίθετα αυξάνει τη συμμετοχή του ασφαλισμένου σε αυτά!

Το υπουργείο προσπαθεί με κάθε μέσο να προωθήσει την διείσδυση στην αγορά των γενοσήμων φαρμάκων, κατά αναλογία με τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Το σκεπτικό του υπουργείου είναι σωστό και μπορεί να βοηθήσει προς το δημόσιο συμφέρον. 

Το πρόβλημα είναι το "με κάθε μέσο". 

Κατ΄ αρχήν η τρόικα απαιτεί μείωση της ιατροφαρμακευτικής δαπάνης στο 1% του ΑΕΠ χωρίς να υπολογίζει τις ανάγκες της κοινωνίας.

Οι εγχώριες φαρμακοβιομηχανίες θα βγουν εκτός συναγωνισμού, γιατί ο ασφαλισμένος θα παίρνει είτε το ακριβό πρωτότυπο, είτε γενόσημα αμφιβόλου ποιότητας καθώς ο ΕΟΦ είναι διαλυμένος.

Το βασικότερο όμως είναι ότι με την κατακόρυφη πτώση των τιμών που υπόσχεται ο Γεωργιάδης, η Ελλάδα θα γίνει μια από τις  χώρες αναφοράς για τις τιμές των φαρμάκων εφόσον θα μειώσει τον πανευρωπαϊκό μέσο όρο. Κατά συνέπεια τα πρωτότυπα φάρμακα, δηλαδή τα φάρμακα των πολυεθνικών θα παραμείνουν ακριβά και θα αυξηθούν τα κέρδη των πολυεθνικών πανευρωπαϊκά.

Όσον αφορά την πολυεθνική φαρμακοβιομηχανία "Teva Pharmaceutical Industries" ισραηλινών συμφερόντων που τόσα ακούγονται τις τελευταίες μέρες, είχε κατηγορηθεί πριν από 2 χρόνια από τον Αμερικανικό Οργανισμό Φαρμάκων (Food and Drug Administration), για νοθευμένα φάρμακα, κανέναν έλεγχο για τον εντοπισμό που έγινε σε ξένα σωματίδια, κανέναν ποιοτικό έλεγχο και πολλά άλλα. 

Επίσης η FDΑ έκλεισε το εργοστάσιο παραγωγής στο Μιζούρι εξαιτίας των κάκιστων συνθηκών παραγωγής των σκευασμάτων. 

Σήμερα, σκοπεύει να απολύσει το 10% του συνόλου των εργαζομένων της, καθώς το 2014 λήγει η πατέντα ενός πρωτότυπου φαρμάκου και η παραγωγή και αυτού θα μεταφερθεί στην Ινδία. Τα εργοστάσια παραγωγής των δραστικών ουσιών είναι στην Ινδία, την Κίνα, το Πουέρτο Ρίκο, το Μεξικό, και 9 εργοστάσια στο Ισραήλ.

Τέλος, σύμφωνα με άρθρο στα "Αττικά Νέα", η εταιρία σάρωσε στο διαγωνισμό του υπουργείου υγείας για την προμήθεια δραστικών ουσιών στα νοσοκομεία, καθώς μειοδότησε για τις 9 από τις 23 δραστικές ουσίες! Η δεύτερη φαρμακοβιομηχανία μειοδότησε μόλις σε 3 δραστικές ουσίες.

Τελειώνω το μακροσκελές αυτό κείμενο, προσθέτοντας ένα άρθρο που είναι πρώτο στην ηλεκτρονική εφημερίδα "The free dictionary by Farlex". 

The new price cuts are designed to save some 300 million euros ($390 million) on off-patent drugs but the EOF said its list contained "errors" and should not be relied on by other countries as a point of reference in setting their own prices.

Greece fights drug shortages by suspending exports by Financial Mirror (Cyprus)

(μετάφραση)

Οι νέες μειώσεις των τιμών  αποσκοπούσαν στην εξοικονόμηση 300.000.000 ευρώ (390 εκ. δολάρια) για τα off-patent φάρμακα αλλά ο ΕΟΦ είπε ότι η λίστα περιλαμβάνει "λάθη" και δεν θα πρέπει να βασίζονται σε αυτή τα άλλα κράτη ως σημείο αναφοράς για τον καθορισμό των δικών τους τιμών φαρμάκων.

Η Ελλάδα παλεύει για τις ελλείψεις φαρμάκων από την αναστολή των εξαγωγών (άρθρο της Financial Mirror της Κύπρου

Όλα αυτά τα στοιχεία προδιαθέτουν αρνητικά για το κατά πόσο με τα καινούρια δεδομένα θα εισάγεται φτηνό και ποιοτικό φάρμακο, ή ο Έλληνας ασφαλισμένος θα καταναλώνει τα σκουπίδια που θα εισάγουν. Είδωμεν....

πηγές:
ifet.gr, eof.gr, iatroi.eu, thefreedictionary.com

ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;

Roman Herzog. Πόσο γνωστός είναι αυτός ο πρώην πρόεδρος της Γερμανίας;

Γεννημένος το 1934 στην Βαυαρία, σπούδασε νομικά. Δικαστής στο Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο, και πρόεδρος του από το 1987 μέχρι το 1994. 

Ήταν ο πρώτος πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας μετά την επανένωσή της το 1990. Υπηρέτησε από το 1994 μέχρι το 1999.

Τον εξέλεξε η Bundesversammlung (ομοσπονδιακή συνέλευση) στις 23 Μαΐου 1994. 

Ως πρόεδρος συμμετείχε στις εκδηλώσεις για την 50η επέτειο της εξέγερσης της Βαρσοβίας κατά της ναζιστικής κατοχής. Στην ομιλία του ζήτησε "συγχώρεση για ότι έκαναν οι Γερμανοί".

Το 2000 ήταν ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Συνέλευσης που συνέταξε το Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν πριν από δύο μέρες έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα «Der Handelsblatt»  και έκανε δυο απαράδεκτες δηλώσεις. 

1η: Οι χώρες που έχουν τώρα πρόβλημα, είχαν παραλείψει μέτρα λιτότητας και μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας επί 60 χρόνια, για να καταλήξει: «Το να μιμούνται όμως τα λάθη τους μόνο για χάρη της ειρήνης, δεν θα μπορούσε να συνεχισθεί».

Ουσιαστικά επιβεβαιώνει ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο. όταν όμως ο άνθρωπος βρίσκεται σε πόλεμο, κοιτάει να σώσει τη ζωή τη δική του και της οικογένειάς του. Το έχει σκεφτεί αυτό;

2η: «Ως γενέτειρα της δημοκρατίας θεωρώ την Ελβετία και την Αγγλία και όχι την Ελλάδα». Έτσι όπως κατάντησαν τη δημοκρατία, όντως ΑΥΤΗ η δημοκρατία δεν γεννήθηκε στην Ελλάδα!. 

Αλλά η δημοκρατία όπως πρέπει να νοείται, γεννήθηκε στην Ελλάδα και σκοτώθηκε στη Βαϊμάρη στις 30 Ιανουαρίου του 1933 όταν παρέδωσαν οι Γερμανοί την εξουσία στον Χίτλερ και αυτό δεν μας το συγχωρούν.

Η δήλωση αυτή θα ήταν ανάξια λόγου, αν δεν έδειχνε τη λογική και τις προθέσεις του γερμανικού κατεστημένου. 

Η απάντησή μας μόνο μία μπορεί να είναι. Ο Νίτσε!

Στο πρώτο του βιβλίο, με τίτλο "Η Γέννηση της Τραγωδίας" που έγραψε το 1872 στο κεφάλαιο 15, ο Νίτσε κάνει μία ιδιαίτερη μνεία στο ελληνικό έθνος.

"Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει  τον εαυτό του από τους Έλληνες.

Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν δημιουργούσαν,  φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο,  συρρικνωνότανε, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα.΄

Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και  αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του. Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το δηλητήριο με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ' αυτούς. Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.

Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες. "

Ίσως κάποιος σκεφτεί ότι ο Νίτσε αναφερόταν στους αρχαίους Έλληνες και όχι στους σημερινούς Νεοέλληνες. Ωστόσο κάτι έχουμε πάρει και εμείς από αυτούς. Ας μην ξεχνάμε το 1821, το 1940, το Πολυτεχνείο και εποχές κατά τις οποίες καταφέραμε να αναγεννηθούμε από τις στάχτες μας, άσχετα με το πώς μας αντιμετώπιζαν ντόπιοι και ξένοι. 

Ήρθε ο καιρός να αποδείξουμε ότι η κληρονομιά είναι βαριά, αλλά μπορούμε να την σηκώσουμε.

Μπορούμε για άλλη μια φορά να δείξουμε σε όλους αυτούς τους αμφισβητίες που συνδιαλέγονται με τους πολιτικούς μας, για το ποια είναι η πραγματική δημοκρατία του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Σωκράτη.

Το παρελθόν δεν εξαργυρώνεται, διδάσκει.........

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ '40

Ο Ιωάννης Μεταξάς επέβαλλε επισήμως τις μαθητικές παρελάσεις για να διαπαιδαγωγήσει τη νεολαία στο πνεύμα του τρίτου ελληνικού πολιτισμού. 

«Τι όνειρο ήταν χθες και σήμερα! Χθες στο πεδίον του Άρεως με την Εθνική Νεολαία. Το έργον μου! Έργον που ενίκησε μέσα σε τόσες αντιδράσεις! Σχεδόν 18 χιλιάδες παιδιά από Αθήνας και Πειραιά, περίχωρα και από πολλές επαρχίες. Ενθουσιασμός. Αποθέωσις. Αι φάλαγγες της ΕΟΝ ατέλειωτοι! Όλοι ντυμένοι!» Αυτά τα λόγια έγραφε ο Μεταξάς στο ημερολόγιό του για την παρέλαση της 25ης Μαρτίου 1938.

Με το τέλος του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου οι μαθητικές παρελάσεις καταργήθηκαν στο σύνολο των δυτικών κρατών της Ευρώπης. Αντιθέτως οι χώρες του ανατολικού μπλοκ, συνέχισαν την παράδοση των μαθητικών παρελάσεων, όπως τα περισσότερα ολοκληρωτικά καθεστώτα. Στην Ελλάδα ωστόσο συνεχίζονται μέχρι τις μέρες μας.

Η πρώτη ανεπίσημη καταγεγραμμένη μαθητική παρέλαση έγινε στις 25 Μαρτίου 1899 από τα νομαρχιακά σχολεία της Αττικής στην οδό Σταδίου.

Καταγράφηκε από την εφημερίδα "Εμπρός".

Στην ίδια εφημερίδα καταγράφεται το 1914 μαθητική λαμπαδηφορία στο Άργος και στη Λάρισα, παρέλαση στην Κέρκυρα και προσέλευση μαθητών του Πειραιά στη δοξολογία.

(μερικά στοιχεία είναι από το mixanitouxronou)

Στη φωτογραφία είναι ο παππούς μου, 26 χρονών παλικάρι, αρραβωνιασμένος,  ενταγμένος στη νεολαία του Μεταξά. 

Η εγγραφή των νέων δεν ήταν υποχρεωτική. Γινόταν όμως συστηματική προσπάθεια με διάφορα μέσα να ενταχθεί στην οργάνωση το μεγαλύτερο τμήμα των νέων. Τυπικά είναι λανθασμένο να αναφέρεται ότι η κατάταξη στη νεολαία ήταν υποχρεωτική αλλά η συμμετοχή ήταν αυτονόητη. Η οργάνωση διαλύθηκε το 1941.

Είμαστε στο 1938. Ενταγμένος στη νεολαία.

Δύο χρόνια μετά τον κάλεσαν να πάει στο Αλβανικό Μέτωπο. Γύρισε τραυματίας, παντρεύτηκε και όταν ξεκίνησε ο εμφύλιος πόλεμος το 1944 ο παππούς μου βοηθούσε τους αντάρτες να βρίσκουν το δρόμο τους στα βουνά.

Βλέποντας μετά από χρόνια τη φωτογραφία αυτή και γνωρίζοντας λίγα πράγματα για τα γεγονότα εκείνης της εποχής μπορώ να καταλάβω ότι ήταν στιγματισμένος και σαν νεολαίος της ΕΟΝ και σαν αντάρτης!

Το μόνο που γνωρίζω για εκείνη την εποχή είναι ότι έφαγε πολύ ξύλο μια  φθινοπωρινή νύχτα του 1947, γιατί πήγε στο χωριό μια αντιβασιλική εφημερίδα, πιθανότατα τον Ριζοσπάστη που είχε ιδρυθεί ένα χρόνο νωρίτερα.  

Ο συγκεκριμένος (και πιστεύω και πολλοί άλλοι εκείνη την εποχή) έζησαν δύο διαμετρικά αντίθετες ιδεολογικές καταστάσεις. Ποτέ δεν μας ανέφερε τα χρόνια εκείνα. 

Ίσως να ήθελε να περάσουν στη λήθη; Και γιατί;

Ίσως  φοβόταν ακόμα τις αντιδράσεις της οικογένειας αν μάθαιναν λεπτομέρειες παρόλο που πέρασαν τα χρόνια;

Δεν θα μάθουμε ποτέ τις απαντήσεις. 

Έχει μείνει ανάμνηση μια φωτογραφία και ιστορίες που περνούν  από στόμα σε στόμα.

ΝΕΑ ΑΦΗΣΙΑ - ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

Η Σάρτη είναι ένα γραφικό χωριό της Χαλκιδικής.

Δημοφιλής για τις δαντελωτές παραλίες της, και την καταγάλανη θάλασσα. Ο ορεινός όγκος του Αγίου Όρους από όπου ξεπροβάλλει ο ήλιος προσφέρει ένα υπέροχο θέαμα. Το χειμώνα το χωριό έχει ελάχιστους κατοίκους, το καλοκαίρι όμως μπορεί να φτάνει και να ξεπερνά τους 20.000 τουρίστες, τα τελευταία χρόνια οι περισσότεροι από τις βαλκανικές χώρες.

Η Σάρτη δεν είναι όμως μόνο παραλία, θάλασσα και ενοικιαζόμενα δωμάτια. Η ιστορία της είναι σα βγαλμένη από μυθιστόρημα φαντασίας.

Οι κάτοικοί της ήρθαν από τη θάλασσα του Μαρμαρά ξεριζωμένοι μεν, αλλά όχι κυνηγημένοι.

Η Σμύρνη καταστράφηκε στις 12 Σεπτέμβρη 1922. Μέσα σε ελάχιστες μέρες ξεκίνησαν να φεύγουν από διάφορα μέρη της Μικράς Ασίας και της θάλασσας του Μαρμαρά στην Προποντίδα απέναντι από την Κωνσταντινούπολη, οι χριστιανοί γιατί φοβήθηκαν για την μοίρα τους.

Την Κυριακή 15 Οκτωβρίου 1922 οι Αφησιανοί λειτουργήθηκαν στις εκκλησιές τους, κοινώνησαν και τέλεσαν τρισάγιο για τις ψυχές των ανθρώπων που ήταν θαμμένοι εκεί.

Αμέσως μετά όλοι μαζί πήγαν στο νεκροταφείο του χωριού, διάβασαν τρισάγιο σε όλους τους τάφους, και άφησαν μια εικόνα του Αγίου Νικολάου.

Στα απομνημονεύματά του ο Ι. Λουκάκης αναφέρει ότι τρία χρόνια μετά τον ξεριζωμό τους, ο πλοίαρχος Θεοδόσης Μπόλκας έφτασε στην Αφησιά ( Avsha στα τουρκικά) για εμπόριο. Στα σπίτια του χωριού ζούσαν πια Τουρκοκρήτες. Αναθυμόνταν με νοσταλγία και καημό την Κρήτη τους που άφησαν πίσω, ενώ οι γηγενείς Τούρκοι της περιοχής αναθυμόνταν με αγάπη τους χριστιανούς της Αφησιάς. 
Την εικόνα του Αγίου Νικολάου την πρόσεχαν μέχρι τότε, και την έδωσαν στον Έλληνα πλοίαρχο να τη φέρει στην Ελλάδα.

Άρχισαν να μαζεύουν τα πολύτιμα αντικείμενα. Η προοπτική ήταν ότι μόλις ησύχαζαν τα πράγματα θα γύριζαν στα σπίτια τους. Ο παππούς της μητέρας μου άφησε το κλειδί του σπιτιού στον Τούρκο γείτονά του (μοιράζονταν από πάντα την ίδια αυλή) να προσέχει το σπίτι όσο η οικογένεια θα έλειπε. Αυτό έγινε σχεδόν με όλες τις οικογένειες των χριστιανών. 

Την Τετάρτη 18 Οκτωβρίου 1922 επιβιβάστηκαν στο υπερωκεάνιο «Κωνσταντινούπολη»,  1500 ψυχές με τα υπάρχοντά τους και ξεκίνησαν το ταξίδι για την άλλη πατρίδα, την Ελλάδα.

Το Υπερωκεάνιο "Κωνσταντινούπολη", κατασκευασμένο το 1897 με εκτόπισμα 11.456 τόνων

Πριν ανέβουν οι τελευταίοι, άνοιξαν τους κρουνούς των βαρελιών των κρασιών και το ποτάμι που δημιουργήθηκε έφτασε ίσαμε τη θάλασσα και την έβαψε κόκκινη.

Οι πρόσφυγες έφτασαν στον Πειραιά και από εκεί τους πήγαν στο Λαύριο. Το κράτος με αρωγό ιδιώτες κάλυψε τις πρώτες ανάγκες  των προσφύγων για σίτιση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και προσωρινή στέγαση.

Το πρώτο διάστημα ανέχονταν τις αντίξοες συνθήκες διαβίωσης, θεωρώντας προσωρινή την παραμονή τους στην Ελλάδα. Πίστευαν ότι δεν θα αργήσει η μέρα της επιστροφής.

Με την υπογραφή της ελληνοτουρκικής σύμβασης για την υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών στις 30 Ιανουαρίου 1923 και την επικύρωσή της από τη Συνθήκη της Λωζάνης τον Ιούλιο του ίδιου χρόνου και μάλιστα με αναδρομικότητα, συνειδητοποίησαν ότι το όνειρο της επιστροφής δεν επρόκειτο να πραγματοποιηθεί.  
Λίγο μετά παρέλαβαν έγγραφα της εκτιμητικής επιτροπής για την περιουσία τους στην Τουρκία. 

Συζητήθηκε να μεταφέρουν τους Αφησιανούς στα Καλύβια ή στη Φώκαια της Αττκής. Αρνήθηκαν.. Η επόμενη πρόταση ήταν να μεταφερθούν σε μια περιοχή της Χαλκιδικής η οποία μετέπειτα κατοικήθηκε από τους πρόσφυγες των Μουδανιών. Όλο αυτό το διάστημα των δύο χρόνων, τρεις Αφησιανοί που δούλευαν στα μέρη της Σιθωνίας, είπαν στους συμπολίτες τους ότι «υπάρχει μια περιοχή στην οποία τις ελιές τις μαζεύουν με τα φτυάρια και τις βάρκες τις δένουν στα μπαρμπούνια και μετά τα κόβουν με το πριόνι». Εννοούσαν ότι υπήρχε πλούσια ελαιοκαρπία, και αφθονία ψαριών. Έτσι αποφασίστηκε οι πρόσφυγες της Αφησιάς να μετεγκατασταθούν στην περιοχή της Σάρτης το 1924. 

Η μόνη πληροφορία που υπάρχει για την περιοχή είναι από τον Ηρόδοτο, ο οποίος αναφέρει το βασιλιά Σάρτιο. Τότε η Σάρτη ήταν μια από τις σπουδαιότερες πόλεις -κράτη της Χαλκιδικής. Τη Σάρτη την ξανασυναντάμε στους νεότερους χρόνους και σχετίζεται με το κτήμα -μετόχι του Ξηροποτάμου του Αγίου Όρους στην περιοχή "Ο Σάρτης". 

Στο μετόχι αυτό έφεραν τους πρόσφυγες μέχρι να φτιαχτούν τα σπίτια στο χωριό. Ζούσαν 70 οικογένειες, δύο και τρεις μέσα σε ένα κελί. Τα δωμάτια λίγα στο Μετόχι για να στεγάσουν όλες τις οικογένειες που ήρθαν στην περιοχή. Μοιράζονταν ένα φούρνο, μια κουζίνα, ένα τζάκι......

 και τη θέα......

.

Αργότερα εκεί στεγάστηκε το δημοτικό σχολείο μέχρι να φτιαχτεί στο χωριό  το καινούριο.

Μέχρι το 1965 στο Μετόχι μένει ένας καλόγερος και το προσέχει. Το 1976 πωλείται σε ένα δασικό συνεταιρισμό και αφήνεται στη φθορά του χρόνου.......

Βλέποντας φωτογραφίες του χωριού στην Τουρκία και φωτογραφίες του καινούριου χωριού, κάνει εντύπωση η ομοιότητα των δύο περιοχών! 

Η Αφησιά στην Τουρκία.

Η Αφησιά στη Χαλκιδική.

Ωστόσο μέσα στην δυστυχία τους ήταν από τους τυχερούς πρόσφυγες. Στο διπλανό χωριό που πήγαν τους Μαρμαρινούς, το Αγιορείτικο Μοναστήρι του Γρηγορίου δεν παραχώρησε το μετόχι του. Οι Μαρμαρινοί πέθαιναν μαζεμένοι από ελονοσία και άλλες ασθένειες. Αναγκάστηκαν πολλοί να φύγουν από την περιοχή νωρίς. Άλλοι για Θεσσαλονίκη, άλλοι στην Εύβοια.
Αντίθετα, οι Αφησιανοί δεν εγκατέλειψαν τον τόπο. Στο Μετόχι είχαν στέγη, νερό για να πιουν και να πλυθούν από τη δεξαμενή δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου.

Η εκκλησία της περιοχής αρχικά ήταν αφιερωμένη στη μνήμη των 40 μαρτύρων. Οι Αφησιανοί αφιερώνουν το εκκλησάκι στον Αι-Γιώργη για να τους θυμίζει τη δική τους εκκλησία που εγκατέλειψαν στην Τουρκία.

Το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου στην Τουρκία από τον 16ο αιώνα μ.Χ.

Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο τωρινό χωριό. Τώρα η εκκλησία έχει καθαριστεί με αμμοβολή και έχουν φύγει οι σοβάδες που την κάλυπταν.....

Είχε ήδη ιδρυθεί το Ταμείο Περιθάλψεων Προσφύγων από τον Νοέμβριο του 1922 και αυτοί έφεραν μια γερμανική εταιρία να χτίσει τα πρώτα τσιμεντένια σπίτια στα παράλια της περιοχής.

Σώζονται αρκετά από αυτά τα σπίτια..... ακόμα. Όταν φύγουν και οι τελευταίοι γέροι από τη ζωή, αμφιβάλλω αν θα παραμείνουν όρθια. Το πιο πιθανό να γκρεμιστούν στο βωμό της τουριστικής εκμετάλλευσης.

Έφεραν τις πρώτες οικογένειες. Το χωριό έχει χωροταξικό σχεδιασμό καθώς στην περιοχή είχε έλη και φτιάχτηκαν όλα από την αρχή. 

Τα τελευταία σπίτια που χτίστηκαν ήταν πέτρινα.

Σήμερα σώζονται μόνο ελάχιστα από αυτά. Δύο είναι παρατημένα, ένα τρίτο κατοικείται συνεχώς από την ίδια οικογένεια γενιά προς γενιά. Άλλα είναι σοβαντισμένα και βαμμένα οπότε δεν ξεχωρίζει το υλικό με το οποίο χτίστηκαν.

Το μόνο πέτρινο σπίτι που βρήκα ανέπαφο κατοικείται από την οικογένεια Μπόλκα.

Το 1984 δημιουργήθηκε ο πολιτιστικός σύλλογος Αφησιά με στόχο την διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς και παράδοσης του χωριού.

Με τα χρόνια το ενδιαφέρον για το σύλλογο μειώθηκε, ωστόσο το 2006 ξαναζωντάνεψε μετά από πρωτοβουλία νέων ανθρώπων που ενδιαφέρθηκαν να διατηρήσουν την κληρονομιά αυτή. Ας μην ξεχνάμε ότι έχουν ήδη πεθάνει όλοι οι πρόσφυγες που ήρθαν από την Προποντίδα! Παραχωρήθηκε στο σύλλογο το παλιό σχολείο του χωριού (σχολείο δύο τάξεων τότε) και έγινε Πολιτιστικό Κέντρο.

 Εκεί φυλάσσονται κειμήλια που έφεραν οι πρόσφυγες από την παλιά Αφησιά καθώς και πράγματα που χρησιμοποιούσαν οι γέροι κάτοικοι του χωριού.

Τα παρακάτω είναι μαξιλαράκια για μεντέρι (καναπές). Τα κορνιζάρισαν για να διατηρηθούν...

Σκεύη καθημερινής χρήσης.

Σερβίτσια για επίσημες περιστάσεις.

Έπιπλα εκείνης της εποχής.

Αριστερά στη φωτογραφία το δικράνι για τα στάχυα, το καλάθι για μάζεμα φρούτων, κρεμασμένο επάνω το καντάρι, στο βάθος τα μεσαριά για το ζέψιμο των ζώων για όργωμα, κάτω ένα σαμάρι, στο βάθος το μπαούλο, καζάνια και πάνω από αυτά, το καζάνι για την απόσταξη του τσίπουρου.

Ο αποστακτήρας του τσίπουρου.

Παραδοσιακές φορεσιές. Αν και οι Μικρασιάτες ήταν βρακοφόροι και όχι τσολιάδες!

Το ραδιόφωνο.

Η ραπτομηχανή.

Το μαγκάλι.

Χρήματα, τουρκικά και ελληνικά.

Προικοσύμφωνο αρραβώνα του 1891.

Προικοσύμφωνο γάμου και στέφανα.

Στο Πολιτιστικό Κέντρο φυλάσσονται πολλά τουρκικά έγγραφα, καθώς και έγγραφα της περιόδου 1926-1960. 

Επίσης υπάρχουν διπλώματα που δόθηκαν σε παλιούς Αφησιανούς εις ένδειξη τιμής για τον αγώνα τους στην Εθνική Αντίσταση και στην Κύπρο.

Γράμμα φαντάρου στους γονείς του με φωτογραφία καρτ ποστάλ.

Μπορεί κάποιος να δει και φωτογραφίες της επόμενης γενιάς, μικρά παιδιά σε διάφορες εκδηλώσεις.

Μαζί τους είχαν φέρει και σχολικά βιβλία. Δύο από αυτά φαίνονται στις παρακάτω φωτογραφίες. 

Γαλλικό αλφαβητάριο με ελληνο-τουρκική μετάφραση του 1906.

Το χωριό Avsha στην Τουρκία καταστράφηκε από μεγάλο σεισμό το 1935. Ισοπεδώθηκαν τα πάντα. Σήμερα είναι τουριστικός προορισμός Τούρκων αλλά και Ευρωπαίων. Στην Νέα Αφησιά βλέπεις τον ήλιο να ανατέλλει πίσω από το Άγιο Όρος, στην Παλαιά Αφησιά βλέπεις τον ήλιο να δύει πίσω από το απέναντι βουνό.......

Πηγές: passagetoellis.gr, afisia.gr. 
Η κυριότερη πηγή όμως ήταν συζητήσεις με ηλικιωμένους που γεννήθηκαν λίγα χρόνια μετά την άφιξη των γονιών τους στην περιοχή.
Φωτογραφικό υλικό για το πρώτο "σπίτι" των Αφησιανών, το Μετόχι,  στον παρακάτω σύνδεσμο:
http://www.youtube.com/watch?v=apag19qOBpM#t=304