Μετά και την πολιτική επιστράτευση των ναυτεργατών και την καταγγελία από πολλούς για την αντισυνταγματικότητά της, έψαξα να βρω πότε και με βάση ποιο σκεπτικό φτιάχτηκε ο συγκεκριμένος νόμος και αν υπάρχει κάτι παρόμοιο στην Ευρώπη.
Ο νόμος δημοσιεύτηκε στη Αθήνα στις 2 Σεπτεμβρίου 1974 στο πρώτο τεύχος και με αριθμό φύλλου 236.
Όπως αναφέρεται στο άρθρο 40, η ισχύς του παρόντος νόμου άρχεται από της δημοσιεύσεώς του στην εφημερίδα της κυβέρνησης. Υπογράφηκε στις 28 Αυγούστου 1974 επί προεδρίας της Δημοκρατίας του στρατηγού Φαίδωνα Γκιζίκη. Τότε υπέγραψαν ως πρωθυπουργός ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γεώργιος Μαύρος, ο υπουργός δικαιοσύνης Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου, και οι υπουργοί: Ξενοφών Ζολώτας, Γεώργιος Ράλλης, Ευάγγελος Αβέρωφ-Τοσίτσας, Χριστόφορος Στράτος, Σόλων Γκίκας, Νικόλαος Λούρος, Ιωάννης Πεσμαζόγλου, Δημήτρης Παπασπύρου, Χαράλαμπος Πρωτόπαπας, Αθανάσιος Κανελλόπουλος, Κωνσταντίνος Λάσκαρης, Ανδρέας Κοκκέβης, Γεώργιος-Αλέξανδρος Μαγκάκης και Γεώργιος Μυλωνάς.
Αυτή η κυβέρνηση με τα μέλη που ανέφερα ήταν κυβέρνηση εθνικής ενότητας που είχε σκοπό να επαναφέρει προσωρινά το σύνταγμα του 1952 που είχαν καταργήσει οι χουντικοί το 1973 με δικό τους σύνταγμα. Το 1975 ψηφίστηκε νέο.
Το αντικείμενο του νόμου είναι πολύ συγκεκριμένο: σε καιρό ειρηνικής περιόδου να γίνεται οργάνωση και προπαρασκευή των πολιτικών δυνάμεων και των πόρων της χώρας ώστε σε περίπτωση πολέμου να υπάρχει η απαραίτητη ετοιμότητα.
Στα άρθρα 18 και 19 διευκρινίζονται οι λόγοι και οι τρόποι πολιτικής επιστράτευσης. Αποφασίζεται από τον πρωθυπουργό όταν υπάρξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης ή μπορεί να την κηρύξει ο αρμόδιος υπουργός μετά από έγκριση του πρωθυπουργού. Οι νομαρχίες μοιράζουν φύλλα ατομικής πρόσκλησης πολιτικής επιστράτευσης. Σε περίπτωση άρνησης παραλαβής του φύλλου πορείας, ο επιστρατευμένος το αδίκημα είναι αυτόφωρο.
Η επιστράτευση σε καιρό ειρήνης γίνεται όταν υπάρχει παρακώλυση της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της χώρας.
Από το 1979 μέχρι και σήμερα έχουν γίνει 10 επιστρατεύσεις και επιτάξεις μέσων.
Η πρώτη έγινε το 1979 στους τραπεζικούς υπαλλήλους γιατί με την απεργία τους είχαν παραλύσει οι τράπεζες (παρακώλυση οικονομικής ζωής της χώρας).
Η επόμενη επιστράτευση ήταν το 1983 στους οδηγούς-ιδιοκτήτες βιτιοφόρων και επίταξη των βιτιοφόρων τους. Κατά τη διάρκεια της απεργίας τους ήρθε μεγάλο κύμα κακοκαιρίας στη χώρα και υπήρξε και έλλειψη καυσίμων στα νοσοκομεία (παρακώλυση κοινωνικής ζωής).
Το 1986 έγινε επιστράτευση των χειριστών και των ιπτάμενων μηχανικών της Ολυμπιακής Αεροπορίας (παρακώλυση οικονομικής και κοινωνικής ζωής).
Το 1994 έγινε επίταξη λεωφορείων πολιτών που είχαν κάνει σύμβαση με τον ΟΑΣΑ.
Το 2002 έγινε πολιτική επιστράτευση των ναυτεργατών γιατί η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία έκανε παρατεταμένη απεργία και είχε αποκλειστεί για πολλές μέρες η νησιωτική Ελλάδα.
Το 2006 ξανά πολιτική επιστράτευση των ναυτεργατών για τον ίδιο λόγο με το 2002.
Το 2010 ξανά επιστράτευση των οδηγών-ιδιοκτητών βυτιοφόρων, ένα χρόνο μετά η κυβέρνηση προχώρησε σε πολιτική επιστράτευση των υπαλλήλων καθαριότητας στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης, και τέλος πριν λίγο καιρό είχαμε την επιστράτευση των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ και των ναυτεργατών που τόσα έχουμε ακούσει.
Θα αποφύγω τον σχολιασμό γιατί δεν γνωρίζω πολλά πράγματα.
Επίσης δεν θα πω αν οι απεργοί ή η κυβέρνηση έχουν δίκιο.
Ένα μόνο μου έκανε αλγεινή εντύπωση στην τελευταία φορά. Ζητάνε από τους ναυτεργάτες να εργαστούν. Άκουσα όμως και δεν το διέψευσε κανείς από την κυβέρνηση ότι είναι απλήρωτοι τους τελευταίους 6 μήνες. Αντί να υποχρεώσουν τους πλοιοκτήτες να αυξήσουν τα δρομολόγια στα νησιά μας και να πληρώνουν κανονικά τους εργαζόμενους, υποχρέωσαν τους εργαζόμενους να δουλέψουν ουσιαστικά εθελοντικά. Όλα τα άλλα αιτήματα που τους θίγουν δεν θα τα σχολιάσω. Έτσι κι αλλιώς θίγονται όλες οι κοινωνικές ομάδες σήμερα. Αυτούς θα τους άφηναν στην απ' έξω; Το σκέλος της πληρωμής της εργασίας όμως είναι ιερό. Ο καθένας από πίσω έχει και μια οικογένεια, παιδιά που πάνε σχολείο ή σπουδάζουν, γέρους γονείς, δάνεια, χρέη. Του ζητάς να γυρίσει στην εργασία του χωρίς να του υποσχεθείς ότι θα πάρει άμεσα τα δεδουλευμένα του.
Αυτό είναι ανήθικο.
0 σχολίασαν:
Δημοσίευση σχολίου